زیان ۲۰۰ هزار میلیارد تومانی صنعت خودرو به علت قیمت‌گذاری دستوری
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۳۳۰۶۵
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقایان محسن محمدی حسنلوئی کارشناس اقتصادی - موافق و محمدرضا نجفی منش رئیس انجمن قطعه سازان - مخالف دربرنامه بالاتر درباره قیمت گذاری دستوری خودرو، آری یا نه؟ گفت و گو کردند .
سؤال: آقای نجفی منش اساساً چرا شما مخالف ورود دولت برای قیمت گذاری خودرو هستید؟
نجفی منش: ببینید الآن خودرو نه در ایران در تمام دنیا دارد تولید می‌شود شما یک کشور مثال بیاورید که دولتش دخالت کرده باشد در قیمت گذاری؟ می‌گوییم ما هم دومی آن هستیم یا نه حالا فرض کنیم ما خیلی مبتکر هستیم این کار را شروع کردیم یک کشور مثال بیارین که آمده باشد از ما هم تأسی کرده باشد گفته این کاری که در ایران انجام شد کار خوبی است ما هم این کار را انجام بدهیم اصلاً نمونه در دنیا نداریم یعنی این یک کاری است خلاف تمام اصول اقتصادی و تا سال ۹۰ هم ما نداشتیم، یعنی از صنعت خودرو شروع کرد به رشد کردن تا سال ۹۰ هم خبری از خدمتگزاری دستوری نبود دهه هفتاد، چون اختلاف قیمت بین کارخانه و بازار زیاد شده بود آن موقع شورای اقتصاد وقت یک تصمیم خیلی عاقلانه گرفت گفت آقا قیمت خودرو ۵ درصد زیر قیمت بازار و مابه التفاوت دولت می‌گرفت یعنی اگر آن موقع یادم است پیکان مثلاً کارخانه ۲۰۰ هزار تومان بود مثلاً بازار ۶۰۰ هزار تومان این مابه التفاوت را دولت می‌گرفت از خودروساز تا آهسته آهسته دائم قیمت‌ها آمد به هم نزدیک شدند دیگر مابه التفاوت ختم شد تا آنجایی رفتیم که ما تا دهه ۱۳۹۰ قیمت بازار از قیمت کارخانه هم پایین‌تر بود از زمانی که یک بنده‌ی خدایی آمد گفت پراید ۴۰ و چند دو و این کار را سپرد به شورای رقابت و به قیمت گذاری، ما الآن بیش از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان زیان را به این صنعت، ما اعمال کردیم از آن طرف یک رانت ۳۵۰ هزار میلیارد تومانی سالیانه داریم توزیع می‌کنیم و این باعث شده که ما در حقیقت از نظر اقتصادی، فنی به ضرر این صنعت کار بکنیم و این صنعت هم فقط درست است دولت در آن یک بخشی سهم دارد، اما یک بخش زیادی هم مردم هستند که در آنجا سهامدار هستند و آنها هیچی از این سهامدارانشان استفاده‌ای نمی‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سؤال: آقای محمدی شما بفرمایید که چرا موافق هستید که دولت ورود داشته باشد در امر قیمت گذاری خودرو؟
محمدی حسنلوئی : عرض کنم خدمتتان اصلاً قیمت گذاری البته خوب است که اصلاح شد این اصطلاح قیمت گذاری دستوری اصطلاحات قیمت گذاری دستوری بار معنایی منفی داشت ولی خب قیمت گذاری حالا ببینیم چه جوری انجام می‌شود یا باید قیمت گذاری در شرایط بازار تعیین بشود یعنی عرضه و تقاضا یک محصولی ارائه می‌شود قیمت گذاری می‌شود عرضه و تقاضا قیمتش را تعیین می‌کند حالا کارخانه اگر توانست به این قیمت سود بکند فعالیت بکند ادامه خواهد داد فعالیتش را اگر نتوانست ورشکست می‌شود از چرخه‌ی رقابت خارج می‌شود حالا مدل‌های مختلفی برای قیمت گذاری وجود دارد مدل بعدی مدلی که شما یک قیمت تمام شده‌ی محصول را تعیین می‌کنید یک حاشیه‌ی سودی را برای تولیدکننده در نظر می‌گیرید یا به عنوان درصدی از قیمت تمام شده یا مبلغ ثابتی حالا می‌شود مثلاً هر خودرویی مثلاً ۱ میلیون تومان، هزار تومان سود خودروساز از قیمت تمام شده‌ی محصول تعیین می‌شود و این روش پس روش قیمت گذاری روش غیرمعمولی نیست حالا اصولی هم دارد قیمت گذاری دستوری که شاید در ذهن بعضی از افراد جامعه تداعی بشود این است که دولت مثلاً می‌گوید نصف قیمت تمام شده‌ی محصول قیمت خودرو عرضه بشود در حالی که این طوری نیست ما قیمت تمام شده‌ی خودرو محاسبه می‌شود که معلوم است که چند قطعه در خودرو استفاده می‌شود و چه استفاده می‌شود ۳ هزار قطعه، ۵ هزار قطعه، ۵۰ هزار قطعه بالاخره یک تعدادی.
نجفی منش: این سود و زیان از کجا آمده است؟
محمدی حسنلوئی : تولید می‌شود خودرو تشکیل می‌شود بعد ما محاسبه می‌کنیم سود تولید کننده هم در نظر می‌گیریم پس با این عرایضی که بنده گفتم همین سؤال من هم هست پس این زیان انباشته از کجا ناشی می‌شود؟ چرا باید زیان انباشته داشته باشد خودرو ساز؟ پس اولاً قیمت گذاری چیز نامرسومی کشوری مثل ایالات متحده در محصولی مثل بادام زمینی قیمت گذاری اتفاق می‌افتد تعرفه تعیین می‌کند محصول در هر کشور متفاوت است بازار در هر کشور و رقابتش متفاوت است در کشوری مثل ایران که بازار وجود ندارد یعنی انحصاری است ما تولیدکننده‌ها تعداد محدودی هستند شرایط ورود خودروهای خارجی هم وجود ندارد و اجازه نمی‌دهیم که هیچ خودروساز یا هیچ صنعت هیچ تولید کننده‌ای هم ورشکست بشود و از چرخه خارج بشود چیز بدی می‌دانیم در ادبیات اقتصادی مان که یک تولید کننده‌ای کارخانه اش را تعطیل بکند، چون نمی‌تواند رقابت کند به هر قیمتی می‌خواهیم این تولید کننده را و این صنعتگر را با کمک‌هایی که دولت انجام می‌دهد نگه داریم سر پا این می‌شود که ما وضعیت فعلی را پس قیمت گذاری اتفاق می‌افتد در کالا‌های مختلف در شرایط متفاوت در مثلاً در شرایط جنگ اوکراین و روسیه ما دیدیم که محصولات مختلفی در جهان آمدند سیاست‌های حمایتی اعمال کردند تعرفه‌ها را دستکاری کردند کشور‌های مختلفی که مدعی بازار آزاد و بازار رقابتی هستند پس ما بازار رقابتی نداریم پس نمی‌توانیم قیمت را هم به دست بازار بدهیم.
نجفی منش:چرا چند تا باید خودروساز داشته باشیم که شما بگویید که رقابتی الآن می‌دانید ما چند تا خودروساز داریم؟
محمدی حسنلوئی : ما خودروساز عمده سه تا خودرو ساز داریم قطعه ساز به تعداد زیادتری و اینکه ما اصلاً شما فرض کنید ۱۰۰ تا خودروساز اگر داشته باشیم مثلاً هزار تا خودروساز داشته باشیم ولی عمده‌ی بازار دست یک تعداد محدود باشد می‌شود بازار انحصاری.
نجفی منش: از نظر تعداد از نظر قیمتی در شش ماهه اول امسال شش تا خودروساز خصوصی ما ۵۴ درصد ارزش بازار به خودشان اختصاص دادند چرا اینها خودروهای گران قیمتی را عرضه به بازار می‌کردند این دو تا خودروساز بزرگ ما ۴۸ درصد قیمت بازار را داشتند یکی اینجا بحث انحصاری دیگر وجود ندارد ضمن اینکه الآن هم واردات خودرو آزاد است تازه مجلس ما آن موقع به خاطر اینکه وزیر وقت استیضاح نشود یک لایحه هم برد، چون که آقا خود دست ما هم آزاد یعنی الآن هیچ منعی وجود ندارد تنها منعی که برای واردات الآن وجود دارد نداشتن ارز است یعنی اگر ارز بود تا حالا ۲۰۰، ۳۰۰ هزار تا هم وارد کرده بودند بانک مرکزی، شما سؤال بکنید تنها مخالف اصلی هستیم می‌گوید من ارز ندارم بدهد.
محمدی حسنلوئی : عملاً هیچ وارداتی.
نجفی منش: چرا انجام شده انجام شده الآن ثبت سفارش و کار انجام شده همه هم دارند تلاش می‌کنند، اما عرضم به این هستش که این خودروساز‌های ما که دو تا دولتی بزرگ ما داریم شش تا الآن خصوصی‌های کوچک هستند ارزش اینها بیش از این دو تا بزرگ است پس دیگر الآن بازار نمی‌توانیم بگوییم رقابتی نیست.
محمدی حسنلوئی : با توجه به داده‌هایی که خود شما فرمودید من عرض می‌کنم که بازار انحصاری است به دلیل اینکه همین اعدادی که شما فرمودید دو تا خودروساز ۴۸ درصد بازار را در اختیار دارند ۴۸ درصد ارزشی و ۶ تا خودروساز ۵۰ و خرده‌ای درصد را در اختیار دارد بنابراین هم این انحصار است یعنی رقابت ۸ تا خودرو.
نجفی منش: ببینید ما زیاد داریم در کشور‌های دیگر شما نگاه کنید در اروپا، در امریکا، در ژاپن، در کره دو تا یا سه تا بیشتر ندارند ما خیلی بیشتر از آنها داریم آنجا هیچ دولتی نیامده در قیمت دخالت بکند ما داریم اینجا دخالتمان هم دخالت بر عکس یعنی دخالتی می‌کنیم که ضرر تولید کننده می‌شود یک نکته‌ای شما جنابعالی اشاره فرمودین که آقا ما قیمت را حساب می‌کنیم بله شورای رقابت قیمت را حساب می‌کند، اما بر چه اساسی بر اساس اطلاعات سال گذشته یعنی اطلاعات سال گذشته را می‌گیرد قیمت می‌دهد برای سال آینده خب این معلوم است در مملکتی که ما تورم ۶ ـ ۴۵ درصدی داریم و این همه داریم معلوم است که قیمت سال گذشته نمی‌تواند ملاک سال آینده باشد بله اگر ما تورم ۱ درصد، ۲ درصد داشتیم این فرمایش درست بود ما باید آینده نگری بکند آینده نگاهی بکند که بتواند کار انجام بشود الآن چه اتفاقی افتاده؟ خودروساز ما پول ندارد بدهد، قطعه ساز ما الآن بیش از ۸۵ هزار میلیارد تومان بدهکار است قطعه ساز ما می‌خواهد وام بگیرد نمی‌تواند دیگر بگیرد تمام اینها باعث شده که ضرر و زیانی ما به صنعت وارد کردیم به ضرر مردم هم تمام شده است من ببخشید با اجازه یک نکته‌ای اشاره کنم ببینید سال گذشته آقای دکتر ۷ میلیون معامله خودرو در کشور انجام گرفته ما الآن تعداد خودروهای موجود کشورمان حدوداً ۲۹ میلیون است سال گذشته ۷ میلیون معامله خودرو انجام گرفته این مبالغ هم، چون پلیس ثبت می‌کند آمار دقیق از پلیس است در این ۷ میلیون، ۶ میلیون معامله بدون دخالت هیچ کسی، هیچ نهادی، هیچ ارگانی انجام گرفته مردم خودشان با هم دیگر معامله کردند هیچ کسی از همدیگر شکایتی نداشتند و کارشان انجام شده برای ۱ میلیون خودرویی که خودروساز‌های ما دارند در داخل تولید می‌کند ۲۳ نهاد یا به عبارتی ۲۹ نهاد دارند دخالت می‌کنند در این قضیه و من حالا گاهاً به شوخی می‌گویم می‌گویم که فقط سازمان ملل مانده که بیاید در این قضیه دخالت بکند این همه قوه قضائیه همه‌ی اینها را ما درگیر این کار کردیم.
محمدی حسنلوئی : خوشبختانه مواردی که من می‌خواستم اشاره کنم آقای مهندس اشاره کردند ما در یک بازاری هستیم ۷ میلیون وسعت و حجم بازار است ۶ میلیون بازار دست خودروساز نیست یعنی تقاضای بازار بسیار زیاد است ما چقدر عرضه می‌کنیم حداکثر می‌توانیم ۱ میلیون پس عرضه هم کم است یعنی یکی از شرایط رقابتی اینجا نقض شده بعد ۲۳ تا نهاد نظارت می‌کند باز نمی‌تواند جلوی خودروساز را بگیرد و بازار را ساماندهی بکند خب نمی‌تواند من مواردی عرض کنم خدمتتان ما می‌گوییم که زیان انباشته وجود دارد حالا قیمت گذاری آخر زنجیره‌ی خودروسازی از اول باید بررسی بشود که چرا به این نکته رسیدیم و چرا این وضعیت فعلی را داریم ما فقط چند تا سؤال مطرح کنم؛ اگر خودروسازی زیان ده است و صنعت بدی هست چرا قطعه سازی داریم طی سال‌های گذشته به لطایف الهیلی خواسته صندلی هیئت مدیره در خودروساز بگیرد که با ورود دستگاه‌های نظارتی و دستگاه قضائی ورود اینها جلویش گرفته شده یعنی بعد ما می‌گوییم زیان انباشته وجود دارد می‌خواهیم تعداد نیروی کار بالایی که این خودروساز‌ها استخدام کردند و به نوعی نیروی کار را گروگان خودشان گرفتند می‌خواهیم این جبرانش را مردم بدهند چرا قیمت اعلامی از سوی دولت و قیمت شورای رقابت یا سازمان حمایت به صرفه نیست؟ چرا مردم باید هزینه‌ی صد تا شرکت زیرمجموعه‌ی یکی از این خودروساز‌ها را بدهند؟ چرا به صد تا شرکت اصلاً تأسیس بکنند؟ ما یک شرکتی تأسیس می‌کنیم که قطعات ما را تأمین بکند بعد آن شرکت می‌آید یک شرکت دیگر بعد در سرمایه گذاری در حوزه‌ی مسکن شرکت خودروسازی، شرکت زیرمجموعه دارد در نمی‌دانم موضوعات مختلف خدمات پس از فروش و بعد خدمات پس از فروش را دوباره برون سپاری می‌کند و بعد صد تا شرکت از دل یک شرکت درمی آید اینها سهام همدیگر را هم خریداری می‌کنند دولت که می‌فرمایید سهامدار حالا می‌گوییم نیست یا خصوصی هستند اینها دولت شاید به ظاهر و در مرحله‌ی اول یک تعداد درصد کمی سهامدار خودروساز باشد ولی این شرکت ها، چون سهام همدیگر را خریدند و به اصطلاح سهام تو دلی دارند بالای ۳۰ درصد، ۳۵ درصد است سهام خودروسازان متعلق به دولت است ما اینها را نمی‌خواهیم اصلاح بکنیم.
نجفی منش: چرا؟
محمدی حسنلوئی : ببینید صد تا شرکت است صد تا شرکت وجود دارد هر کدام از اینها هیئت مدیره وجود دارد کدام یک از اینها پاداش اعتمادی را نمی‌گیرند؟ کدام یک از این شرکت‌ها اعضاء هیئت مدیره شان مدیرعاملشان به دلیل اینکه زیان ده هستند حقوق نمی‌گیرند؟ مگر در شرکت‌های خارجی که مثال می‌زنید هیئت مدیره به مدیرعامل با این دست فرمان تولید و زیان دهی و زیان انباشته می‌آیند برای خودشان پاداش رد می‌کنند بعد شرکت‌هایی الی ماشاء الله زیر مجموعه‌ی خودشان اضافه می‌کنند ما اینجا را اصلاح نکردیم بعد می‌خواهیم همین هزینه را مردم بدهند.
نجفی منش: آقای دکتر چند تا نکته اینجا وجود دارد؛ ببینید اولاً که شما فرمودین که چرا قطعه ساز آمده می‌خواهد خودروساز را بگیرد همین بخش خصوصی رفته یک گروه خودروساز دولتی بود را گرفته و درستش کرده اگر دست مدیر خصوصی قطعه ساز باشد خودروساز ما خیلی وضعیت فرق می‌کند دیگر دولت نمی‌تواند به او زور بگیرد که این کار را بکن این کار را نکن من یک مثال بزنم برای شما مثال هم نیست یک داستان تاریخی آن است؛ ایران خودرو را که قبلاً ایران ناسیونال اسمش بود کی‌ها بوجود آوردند؟ برادران خیامی پیش از انقلاب سال ۵۰ کره جنوبی آمده بود ایران آرزویش این بود که یک کارخانه مثل ایران داشته باشد ما چه کار کردیم؟ ما بعد از انقلاب آمدیم این خودروسازی‌ها را همه را دولتی کردیم گرفتیمشان، مدیر‌های دولتی گذاشتیم که مرتب عوض می‌شوند مرتب با وزراء مختلفی عوض می‌شوند اینها را هم عوض می‌کنیم من یک سؤال همیشه خودم هم جوابش را می‌دهم می‌گویم اگر ایران خودرو را دست برادران خیامی مانده بود ما الآن کجا بودیم؟ می‌گویم از کره هم جلوتر بودیم ما آمدیم دولت آمد آن موقع مقام معظم رهبری هم عرایض بنده را هم تأیید کردند در یک صد سخنرانی شان گفت ما اوایل انقلاب یک مقداری تندروی در این قضیه کردیم آقا بگذارید آنی که به وجود آورده بخش خصوصی به وجود آورده دولت باید برنامه ریزی بکند هدایت بکند و کنترل داشته باشد نه اینکه خودش متصدی باشد بنده به تمام وزراء بلااستثناء گفتم گفتم آقا این صنعت خودرو که شما در آن می‌روید شما را می‌کشاند پایین بیایید از آن دست بردارید و بگذارید که خودرو انجام بگیرد اینی که فرمودین که چرا اینها شرکت دارند؟ بد نیست بدانیم ما اتفاق همین چهارشنبه گذشته شنبه برگشتیم ما یک هیئتی رفته بودیم ازبکستان برای بازدید کارخانه و به اصطلاح مذاکرات فنی که بتوانیم مبادله بکنیم، در ازبکستان رفتیم آن مجموعه‌ای که خودروسازی اش را داشت یک شرکت مادر وجود داشت ۸۵ تا شرکت زیر مجموعه، که اینها قطعه شان را تأمین می‌کردند خدماتش را تأمین می‌کردند مهندسی اش را می‌خواهم بگویم که اینکه شما می‌گویید چرا این در تمام دنیا حالا چه خصوصی و چه دولتی باشد هستش که یک شکل بزرگ یک مجموعه‌ی زیر مجموعه‌ی خودش را دارد و جزء این قضیه هستش که کار را انجام می‌دهد بنابراین بنده عرضم این است که اگر دولت دخالت نکند مردم سود می‌برند چرا؟ چون الآن گفتم شش میلیون معامله در بازار انجام گرفت با قیمت بازار با قیمت بازاری که خیلی‌ها قبولش ندارند، اما مردم با همدیگر معامله کردند بنده عرضم این است که اگر این قیمت گذاری نباشد و قیمت را به همان طریق که ما پیشنهاد دادیم انجام بشود قیمت برای آن مصرف کننده‌ی نهایی ۶ میلیون می‌آید پایین‌تر الآن چرا بالا هستش برای اینکه عرضه و چیز نمی‌شود و شما هم که فرمودید ۶ میلیون معامله اشتباه نکنید ما نیاز جدید بازارمان ۱ میلیون و ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تا است این معامله من خودرو را می‌خرم حتماً حتماً می‌خواهم بفروشمش شما ببینید آنهایی که خودروی نو گرفتند کدامشان نگه داشتند چرا می‌گوییم دارند می‌فروشند برای اینکه اینها در سه ماه باید به خدمات پس از فروش مراجعه کنند اصلاً نمی‌آیند گرفته با نیت اینکه خودرویش را چه کار بکند بفروشد و این اختلاف بشود اگر این اختلاف را ما از بین ببریم آن نیاز واقعی بازار هم منطقی می‌شود آن وقت برای ۱۰ هزار خودرو ۶ میلیون نفر نمی‌آیند ثبت نام بکنند.
سؤال: آقای محمدی حسنلویی شما چقدر موافق این هستید که اگر دولت تصدی گری اش را خارج بکند مداخله قیمتی نداشته باشد می‌تواند مصرف کننده نفع بیشتری ببرد از جهت اینکه خودروی ارزان تری را خریداری بکند.
محمدی حسنلوئی : تصدی گری یک کلید واژه‌ای شده برای اینکه دولت را کامل حذف بکنیم اصلاً چرا دولت داریم چرا دولت تشکیل شده است؟ وظایف یک دولت چیست؟ وظایف دولت آیا غیر از نظارت است خب تصدی گری که خودش تولید کننده نباشد قبول واگذاری بکند اگر این چند سال پیش این دولت که سر کار آمد فرمان ۸ ماده‌ای رئیس جمهور را داشتیم و وزراء مختلف آمدند اعلام کردند که سهام داریم می‌خواهیم واگذار بکنند ولی تصدی گری یعنی از تولید خارج بشوند ولی نظارت و تنظیم بازار را که نباید خارج بشوند، قیمت گذاری هم جزئی از وظایف نظارت است.
نجفی منش: نه نظارت قیمت گذاری نیست.
محمدی حسنلوئی : یعنی تنظیم بازار یکی از وظایف و شئون حاکمیتی است.
نجفی منش: آقای دکتر شما خودت استاد بازار یابی هستی اگر عرضه به حد کفایت باشد بازار به طور خودکار تنظیم می‌شود این قانونی است که شما به ما یاد می‌دهید.
محمدی حسنلوئی : زمانی که عرضه به اندازه کافی نباشد باید چه کار بکنیم؟
نجفی منش: عرض می‌کنم ما الآن عرضه به اندازه‌ی کافی که بیش از اندازه هم داریم، اما چرا این همه ولع وجود دارد؟ برای اینکه یک خودرو را می‌دهد در خودرو ساز ۲۰۰ میلیون تومان در بازار ۴۰۰ میلیون تومان است یک خودرویی که الآن بنده هم سوارم و نزدیک در هم هستش در قیمت خودروساز ۴۸۰ میلیون تومان بود بنده خودم برای شخص خودم از بازار خریدم ۹۶۰ میلیون تومان چرا؟ برای اینکه نبودش من خودرو می‌خواستم دیگر بنابراین این است که شما اگر می‌گذاشتند خودروساز با قیمت خودش انجام بدهد من به جای ۹۶۰ میلیون تومان، ۷۰۰ میلیون می‌دادم هم من سود می‌کردم، هم خودروساز و هم جامعه.
محمدی حسنلوئی : آقای نجفی منش این حافظه‌ی تاریخی ملت ایران که وجود دارد ما سال ۹۱ دستور داده شده که قیمت گذاری خود خودروساز‌ها قیمت گذاری بکنند به چند ماه نکشید که خودروساز به حرف‌ها و وعده‌ها و در باغ سبزی که نشان می‌دهند عمل نکردند چند ماه بعدش دوباره رئیس جمهور مجبور شد دستور بدهد که جلوی آن را بگیرید شما فرمودید که این تقاضای ۶ میلیون تا به خاطر این است که مردم می‌آیند ۱ میلیون را می‌خرند می‌فروشند در بازار یک سودی کسب بکنند آن ۶ میلیون تا تقاضای خودروی دست دوم است و قیمت هایش تابعی از قیمت‌های خودروهای نو که نیست آنها متفاوتند شما خودروی صفر کیلومتر هم در بازار دست دوم خرید و و فروش می‌شود و خودروی ۱۰ سال کارکرد هم دارد خرید و فروش می‌شود پس لزوماً تقاضای سفته بازانه نیست مردم نیاز دارند و نیازشان را چگونه باید تأمین بکنند که عرضه وجود ندارد؟
نجفی منش: چرا ببین عرضه الآن وجود دارد یعنی عرضه‌ی خودروی نو اگر بیش از ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تا باشد و دولت دخالت در قیمت نکند اینها برای فروشش دچار مشکل می‌شوند کمااینکه سال ۹۴ خاطر مبارکتان هست خودروساز‌های ما برای فروش خودرو دچار مشکل شدند تا آن موقع آقای نعمت زاده وزیر بود رفتند صحبت کردند یک پولی آوردند به عنوان وام دادند تا مردم بیایند خودرو بخرند شما می‌گویید آقای دولت شما دست بردار، دولت باید بیاید چه کار بکند دولت ۵ تا وظیفه که بیشتر ندارد امنیت داخلی، امنیت خارجی، استاندارد‌ها و این نظارت‌هایی که دولت می‌کند به این دلیل است که مراقبت بکند بگوید خودرو ساز من از تو خودرویی می‌خواهم که آلایندگی اش باید این قدر پایین باشد، از تو خودرویی می‌خواهم که مصرف سوختش بیاید پایین، از تو خودرویی می‌خواهم که این شرایط را داشته باشد به نفع مردم بایستد کار انجام بدهد.
محمدی حسنلوئی : حتماً اجرا نمی‌کنیم.
نجفی منش: نه نه.
محمدی حسنلوئی : نمی‌کنیم دیگر، الآن خودروی پژوی پارس اعلام شده که استاندارد تولیدش باید متوقف بشود مدیرعامل ایران خودرو می‌گوید ما در حال رایزنی هستیم که حرف مردم می‌خواهید کار کنیم چرا استاندارد‌های ۸۵ گانه تا زور و اجبار دولت نشد اجرایی نکردند کدام مورد کدام زمان آمده قطعه ساز ما خودروساز ما خودشان داوطلبانه مثلاً خدمات پس از فروش را بردند بالا کی کیفیت را بردند بالا؟ همه اش که نظارت دولت نبود انجام نمی‌شد در مورد فرمایشتان در مورد عضویت قطعه ساز.
نجفی منش: آقای دکتر من یک نکته عرض کنم بنده اولین قطعه ساز نه ببین بنده اولین شرکت ایرانی بودم در کل ایران که استاندارد ایزو ۹۰۰۲ را در سال ۷۴ یعنی ۲۸ سال پیش گرفتم نه دولت حتی رفتم آنجا دولت نمی‌دانست چی هست اولین استاندارد ایزو ۱۴۰۰۰ را من سال ۷۶ گرفتم که بردم سازمان محیط زیست به من می‌گفتند این چی هستش؟ ببین پس ما اگر دولت کاری به کار ما نداشته باشد ما را آزاد بگذارد ما جلوتر همزمان با دنیا هم حرکت می‌کنیم.
محمدی حسنلوئی : فرمایش آقای مهندس این بود که قطعه ساز بخش خصوصی آمده سهامدار خودروساز بشود که اصلاحش بکند ولی همان قطعه ساز همان بخش خصوصی در بره‌ای از زمان آمده یک قطعه‌ای از خودرو را که به اسم اینکه تحریم است دپو کرده در گمرک و نداده و ما شاهد انبارش خودروهای نیمه تمام در انبار‌ها بودیم به خاطر یک قطعه و آن تأمین کننده خارجی این قطعه شرط فعالیت با کشورمان را اعلام کرده فقط باید با شرکت مذکور شما فعالیت کنید طرف با یک شرکت باید قرار داد ببنیدم این هم اثبات برادری قطعه ساز و اثبات عملکرد قطعه ساز بوده یعنی گروگان گرفته تولید را دپوی شدید خودرو‌ها را داشتیم به خاطر یک قطعه.
نجفی منش:ببین ما قرار نیست اینجا شایعه پراکنی بکنیم یک همچنین چیزی وجود خارجی اصلاً ندارد الآن خودروساز‌های ما مجاز هستند می‌توانند از تمام آن قطعه ساز‌ها بگیرند می‌توانند وارد بکنند همچنین چیزی وجود خارجی ندارد.
محمدی حسنلوئی : زمانی که ای. سی. یو خودرو‌ها که در گمرک دپو شده بود طرف خارجی اش شرط نکرده بود فقط با یک شرکت فعالیت می‌کند.
نجفی منش:نه اصلاً و ابداً.
سوال: آقای نجفی‌منش آقای حسنلوئی یک نکته‌ای را مطرح کردند که چرا اگر این خودروسازان اینقدر زیان می‌دهند از چرخه خارج نمی‌شوند؟
نجفی‌منش: خیلی ساده است، برای این که دولتی هستند، مدیرانشان را دولت می‌گذارد و اگر هم یک خودروساز بگوید که این را به من انجام بدهید اصلاً فردا صبح آن را برمی دارند. ما یک قانون داریم بند ۹۰ اصل ۴۴ می‌گوید اگر در جایی دولت آمد و قیمت‌گذاری کرد و باعث ضرر و زیان شد باید بیاید خسارت و آن میزان مابه التفاوت تا سود را بدهد، این بند ۹۰ اصل ۴۴ است. حتی یک مدیر خودروسازی ما آمد این ادعا را کرد و حتی در حسابش هم منظور کرد، گفت آقای دولت تو طبق این بند به من اینقدر بدهکار هستید، نتیجه چه شد؟ آن مدیر را برداشتند، چرا دولتی است، ما برای همین می‌گوییم اگر دولت و بخش خصوصی باشد در کنار می‌تواند حرفش را بزند، الآن اتفاقی که افتاده این ضرر و زیانی که شرکت‌های خودروساز دارند با روش تجدید ارزیابی می‌آیند ضرر و زیانشان را پوشش می‌دهند و دو مرتبه از ماده ۱۴۱ خودشان را خارج می‌کنند و بعد ادامه مسیر فشارش به من قطعه ساز می‌آید که پولم را نمی‌توانم به موقع بگیرم و به موقع کارم را انجام بدهم، لذا این قضیه‌ای که اینجا دوستان هم اشاره کردند واقعیت این است که این قیمت‌گذاری دستوری جز ضرر و زیان برای تولید، برای مصرف کننده، تولید ما هویت ملی ما است، ما این هویت ملی را نباید از بین ببریم و اگر اینجا ضرر و زیان دارد و جالب است این را خود وزیر صنعت می‌گوید، سخنگوی دولت می‌گوید، وزیر اقتصاد ما می‌گوید، همه دارند می‌گویند، خود مقام معظم رهبری چندین بار گفته کار مردم را بدهید به دست مردم، خود آقای رئیسی اشاره خوبی کردند در بند ۸ ماده‌ای، بند ۸ این بود که انجام بگیرد، چرا انجام نمی‌دهید؟ این به عنوان یک مطالبه شما به عنوان صدا و سیما از فردا این مطالبه را انجام بدهید حداقل من می‌گوییم تا شش ماه آزمایشی دولت حتی مالکیت اش را هم داشته باشد، مدیریت را واگذار کند، اگر نتیجه خوب گرفت ادامه بدهد، اگر نتیجه نگرفت برگردد به سر جای اول خودش.
سوال: آقای حسنلوئی نظرتان چیست؟
محمدی حسنلوئی : این که وزارت صنعت، معدن و تجارت دخالت‌های بی جا و بی مورد در حوزه خودروسازی انجام می‌دهد، قبول دارم و باید از این چرخه معیوب خارج شویم، باید این تعیین تکلیف شود سهام دولت را به صورت کامل اگر می‌خواهند واگذار کنند طی فرآیندی، طی قانون واگذار کنند، اگر نمی‌خواهند واگذار کنند حداقل اعلام کنند با سه و نیم درصدی و شش درصدی که اعلام می‌کنند اعداد واقعی نیستند، سهام واقعی مشخص شود. بعد از این که تعیین تکلیف شد مدیریت خودروساز‌ها و این سهام شان تعیین تکلیف شد، دارایی‌هایشان و بدهی‌هایشان بعداً آخرین حلقه این زنجیره قیمت‌گذاری است، اول این موضوع. این که قطعه ساز طلب دارد از خودروساز سوال منه شهروند هم همین است وقتی از من شش ماه قبل از آن، یک سال قبل از آن یک بخشی از پول قیمت خودرو را گرفتید، پس این پول کجا رفته به قطعه ساز که نمی‌دهید، زیاد انباشته هم هر روز هم دارد بیشتر می‌شود پس این دریافتی کجا رفته است.
نجفی‌منش: تبدیل به زیان شده است.
محمدی حسنلوئی : زیان که ما یک دارایی و چیزی از مردم گرفتیم این که هوا نرفت، بخار که نشده، مردم قطعه می‌خواهند بخرند.
نجفی‌منش: یک خورویی به مردم فروختید ۱۰۰ میلیون تومان برای ما ۱۵۰ میلیون تومان تمام شده است.
محمدی حسنلوئی : چه زمانی تمام شده، شما آیا تولید کردید، ما الآن پولش را گرفتیم هنوز که تولیدش نکردیم، یک سال دیگر تحویل می‌دهیم، امروز هم که تورمی وجود ندارد امروز، تورم یک سال دیگر اتفاق می‌افتد، شما با قیمت امروز خرید کردید یعنی پول را گرفتید می‌روید قطعه را خرید می‌کنید اگر این جوری باشد، درستش باید این طور باشد که نیست، همین می‌شود تخلف‌هایی که وجود دارد باید بررسی شود. پس قیمت‌گذاری که مشکلی ندارد، قیمت امروز پول را با من حساب کردید نصف آن را هم گرفتید، باید بروید قطعه بخرید، به قطعه ساز پرداخت کنید، حقوق تان را پرداخت کنید، همه این کار‌ها را انجام بدهید بعد از شش ماه، بعد از یک سال یک بخش دیگری از پول را می‌گیرید تازه سه ماه بعد تحویلش می‌دهید، حداقل نمونه عینی اش خود بنده هستم که بعد از این که زمان موعد تحویل تسویه کامل شد تازه سه ماه بعدش خودروساز به ما خودرو داده است یعنی پولش را گرفته، همه پولش را گرفته اگر مونتاژ کار و اصلاً اینها را فرض کنید پیمانکار هم حساب کنید پولش را از من گرفتید.
نجفی‌منش: پول را درست نگرفته قصه اینجاست، این قیمت اش ۱۰۰ تومان است من به شما فروختم ۵۰ تومان، چرا ۵۰ تومان فروختم به زور دولت، اگر زور دولت نبود من ۵۰ تومان نمی‌فروختم، از همان اول که فروخته زیانش شروع شده، حتی من یادم است با بعضی از مدیران عامل می‌گفتیم از افزایش تولید می‌گفت ما هر چه تولید بیشتر کنیم زیان مان هم بیشتر می‌شود.
محمدی حسنلوئی : اینها به صورت حلقه‌ای به هم وصل هستند، شما زیانتان در بعضی از خودرو‌ها ۱۰ درصد است قیمت، بیشتر که نیست، آمار تولید موجود است، زیانشان هم موجود است گزارش داده شده است، در شرکت خودروسازی سایپا تقریباً ۱۰ درصد قیمت تعیین شده زیر ۱۰ درصد به ازای هر خودرو زیان کردند، ۵۰ درصد که نبوده است یعنی قیمت زیاد تفاوت ندارد، این تفاوت باید بررسی شود که عملکرد خود خودروساز باعث این کار شده است.
نجفی‌منش: شما یک نکته استفاده کردید نیروی انسانی من به شما عرض کنم نیروی انسانی هزینه اش در صنعت خودروی ما ۸ درصد است یعنی هر چه قدر هم اضافه شود.
محمدی حسنلوئی : شما وقتی می‌خواهید حقوق بدهید جلوی افزایش آن را می‌گیرید، می‌گویید که تأثیر دارد، زمانی که می‌خواهید حساب کنید شما دو بار حساب کردید برای ملت و مردم.
نجفی‌منش: شما که دیگر اهل هستید در بورس، کدال دارند، هزاران حسابرس و ناظر دارند آنجا بروید نگاه کنید دیگر
محمدی حسنلوئی : چرا زمان تعیین مزد شما می‌گویید تأثیرش بالاتر است جلوی افزایش آن را می‌گیرید وقتی ۸ درصد چرا جلوی افزایش آن را می‌گیرید.
نجفی‌منش: من خودم هم عضو اتاق بازرگانی هستم، هم با کانون کارفرما، ما اصلاً مخالفتی با افزایش مزد نداریم، دولت است که مخالف است بدانید همه، ما اصلاً هیچ مخالفتی با افزایش مزد نداریم علاوه بر این که امسال ما دیدیم این چیز‌هایی که افزایش پیدا کرده جواب نمی‌دهد خود ما بیشتر آن را انجام دادیم بدون دولت، آن که الآن آنجا دولت است، کارگر است، کارفرما می‌شود سر ما چانه می‌زنند، کارفرما هیچ مخالفتی ندارد این را از الآن مردم عزیز ما بدانند که این گردن ما نباشد.
بحثی که وجود دارد این است که ما قیمتی که ما داریم افزایش که ما داریم نه این که ما بخواهیم گران بفروشیم، علتش این است که حجم نقدینگی ما در جامعه ما دارد بالا می‌رود، رفته بالا، من سه تا عدد را سریع بگویم، کل نقدینگی ما زمان اول دولت آقای احمدی نژاد ۶۳ هزار میلیارد تومان در کل جامعه بود که حالا هزار میلیارد تومان هم دیگر همت می‌گویند دیگر الآن هزار میلیارد تومان، راحت‌تر است ۶۳ همت، اول دولت جناب آقای روحانی این شد ۴۵۰ همت عنایت بفرمایید، اول دولت جناب رئیسی شد ۴ هزار همت الآن که بنده با شما داریم صحبت می‌کنیم از ۷ هزار ۵۰۰ همت عبور کرده است، این را داشته باشید، یک فرمولی را سال ۱۹۱۰ صد و ۱۴ سال پیش اقتصاددانان گفتند مقدار کالا ضربدر قیمت کالا مساوی با حجم کل نقدینگی ضربدر گردش نقدی، ما موقعی که این طرف نقدینگی را می‌بریم بالا، این طرف مقدار کالا بالا نرود، چه بالا می‌رود، قیمت بالا می‌رود حالا قیمت را کار نداریم دلار است، گوشت است، خودرو است، قطعه است، زمین است، ملک است، همه اینها با آن می‌رود بالا، اینها این را دنبال می‌کردند آقا چه کسی گران کرد، آن حجم نقدینگی دارد اینجا بیچاره می‌کند. حال یک سوال بعدی چرا حجم نقدینگی بالا می‌رود به خاطر کسری بودجه‌ای که نمایندگان محترم دارند در مجلس.
محمدی حسنلوئی : وارد مجلس نشویم، نه لزوماً این حرف‌ها درست نیست و حداقل پنج شش تا عامل برای افزایش نقدینگی وجود دارد و برای موارد مختلف، سوال اینجاست شما زیان خودروساز‌ها حدوداً ۱۰ درصد اعلام شده به ازای هر خودرو، قیمت خودرو، این چیزی است که آمار که اعلام شده می‌گوید.
نجفی‌منش: نه این مال سایپا.
محمدی حسنلوئی : سایپا ۱۰ درصد، ایران خودرو تقریباً زیر ۱۰ درصد
نجفی‌منش: ایران خودرو ۱۰۴ همت زیان داشته، سایپا ۴۸ همت، پارس خودرو ۲۳ همت
محمدی حسنلوئی : زیان انباشت شده
نجفی‌منش: بله این زیانی که عرض کردم
محمدی حسنلوئی : زیان عملکرد ۹ ماهه آماری که اعلام شد جدیداً اعلام شده، زیانی که در این ۹ ماهه متحمل شدند.
نجفی‌منش: سایپا قبول دارم، سایپا پایین‌تر است ایران خودرو بیشتر است.
محمدی حسنلوئی : سایپا ۱۰ درصد است، وقتی شما می‌آیید شش ماه قبل خودروساز پول را از من گرفته است بعد قبل از تحویل سه ماه قبل از تحویل باز دوباره تمام می‌کند این قیمت، پول را کجا داده، کجا رفته حتی شاید ۱۰ درصد از این عامل قیمت‌گذاری یا تورم که حساب می‌کنید ۱۰ درصد بوده است.
نجفی‌منش: همان زیان، این قیمتش یک تومان است شما می‌فروشید پنزار
محمدی حسنلوئی : یک تومان و پنزار نیست
نجفی‌منش: ۱۰ درصد شما بگویید ۱۰ تومان را دارید ۹ تومان می‌فروشید یک تومان ضرر می‌کنید، این یک تومان ضرر را چه کسی باید جبران کند، از کجا بیاورد؟ این همین جور روی هم انباشته می‌شود، دو دوتا چهار تا.
محمدی حسنلوئی : خودروساز تعهدی که دارد عمل نمی‌کند، این عدد خیلی دارد بالاتر می‌رود.
نجفی‌منش: اتفاقاً خودروساز بیچاره تمام تعهداتش را انجام داده، قبلاً همین شرکت سایپایی که شما مثال زدید، چون آمار من دقیق همین روز جمعه از مدیرعامل اش گرفتم قبلاً اینها ۳۹۸ هزار تا تعهد خودرو داشتند الآن شده ۱۸۹ هزار تا یعنی تمام این خودرو‌هایی که تعهد کردند دادند
محمدی حسنلوئی : این که تعهداتشان تا پایان ۱۴۰۳ هست و وقتی که حرف از قیمت ۵ درصد زیر بازار می‌آید یکهو ۱۲۰ هزار تا خودرو اعلام آمادگی می‌کنند بفروشند، اگر خودرو دارید تعهدت را بده بعد دوباره بفروش.
نجفی‌منش: الآن خودرو تعهد سایپا ۱۸ هزار تاست این ۱۴۸ هزار تا برای چقدر تولید بشود، الآن روزی ۲ هزار تا دارد تولید می‌کند شما حساب کنید برای چند ماه می‌شود، می‌شود برای دو سه ماه که اصلاً عددی نیست و آن هم که الآن گفتند بفروشیم به خاطر این که پول من قطعه ساز را بدهند کارگرم تشنه و گرسنه خانه نرود، کار کردیم، زحمت کشیدیم، جنس را تحویل دادیم، اما پولش را نتوانستیم بگیریم، از پنج شش ماه داریم تا یک سال که قطعه ساز نتوانسته پولش را بگیرد.
محمدی حسنلوئی : این هم بحث همان گروگان‌گیری تولید و کارگر در بعضی از صنایع ما هستند که هر چه اتفاق می‌افتد سر آن کارگر ما حقوق نگرفته است.
نجفی‌منش: کارگر نباید حقوق بگیرد؟
محمدی حسنلوئی :حقوق کارگر را چرا نگه داشتید؟
نجفی‌منش: ما نگه نداشتیم
محمدی حسنلوئی : مگر ۸ درصد بیشتر نیست سهم کارگر، ۸ درصد را به کارگر بدهید
نجفی‌منش: نمی‌دهند دیگر، تو خودروساز ۸ درصد در قطعه سازی فرق دارد ما تا ۲۰ درصد هم داریم هزینه کارگری را، آن در خودرو است که انجام می‌دهیم، ما می‌گوییم، چون پول ما را نمی‌دهید اتفاقاً نامه به آقای مخبر زدیم، نامه به آقای آقامحمدی زدیم، به مجلس زدیم، به همه آقا به داد ما برسید چرا ما باید شب عید کارگر من دست خالی برود خانه، یک سال زحمت کشیده.
محمدی حسنلوئی :دقیقاً کارگر باید این را از شما بپرسد که چرا وقتی که می‌گویید ۸ درصد الآن شد ۸ درصد الآن شد ۲۰ درصد یک کم دیگر برویم جلوتر ۲۰ درصد ۴۰ درصد
نجفی‌منش: ۸ درصد خودروساز، ۲۰ درصد قطعه ساز متفاوت است، کار من در کارخانه من ۳۰۰ تا پرسنل دارم کار‌ها به صورت اتوماتیک انجام نمی‌شود دستی و فلان است و معقول هم است یعنی آن چیزی که من دارم درمی آورم را نرم دنیا می‌خواند، آن که خودرو ساز دارد برای خودش نیرو می‌گیرد و کار انجام می‌دهد، چون بیش از ۷۰ - ۷۵ درصد قیمت خودرو قطعاتش است که دارد می‌آید برای خودش شاید ۲۵ درصد بیشتر نماند که یک مقدارش هزینه پرسنلی است و باقی آن هم هزینه مونتاژ است.
محمدی حسنلوئی : پس من باز این ۲۰ درصد را نمی‌دهم اول نگه می‌دارم که ۵ ماه حقوق شان عقب بماند که بعداً نامه بزنم به مسئولان که بیایید کمک کنید چرا مواد اولیه را نمی‌دهید.
نجفی‌منش: ما عقب نیانداختیم، آقای دکتر ما عقب نیانداختیم
محمدی حسنلوئی : الآن نفرمودید پنج شش ماه هم بوده
نجفی‌منش: نه، اصلاً من باید نمره ات را کم بدهم، می‌گویم پنج شش ماه پول من را دیر می‌دهند، من چکار می‌کنم می‌روم سراغ بانک وام می‌گیرم، می‌روم سراغ مجموعه تعهد می‌گیرم می‌روم فولاد را تعهدی می‌گیرم، این جوری خودم را نگه می‌دارم.
محمدی حسنلوئی : شما در فرمایشاتتان فرمودید که نیاز به نقدینگی و نقدینگی می‌رود بالا، نیاز به سرمایه در گردش می‌رود بالاتر، ما اوراق گام بانک مرکزی را داریم که نیاز اصلاً نقدینگی نیاز نیست این فرمول‌هایی که گفته شده، محاسبه شده برای صد سال گذشته، برای صد سال گذشته شاید کاربرد داشته باشد، الآن اوراق و ابزار‌های تأمین مالی جدیدتری تعریف شدند و نیاز به نقدینگی به آن صورت وجود ندارد. شما می‌توانید با اوراق گام تسویه تان را انجام دهید و بدون آثار تورمی و رشد نقدینگی شدیدی که روش‌های دیگر دارد. می‌توان همین کار را انجام بدهید پس دلیل نمی‌شود حقوق کارگر بماند شب عیدش را بهانه کنیم که پرداخت نشود و حالا موضوعات دیگر. جسارتاً نمره‌هایی که داده می‌شود اولاً ملت شریف ایران دارد قضاوت می‌کنند، چیزی که دارند لمس می‌کنند، کارگران صنعت خودروسازی دارند می‌شوند ما این طوری فکر نکنیم که ما داده‌هایی داریم و مطالبی را داریم و ما می‌دانیم و ملت نمی‌دانند آنها بیشتر از ما می‌دانند، آنها کف جامعه هستند، آنها بیشتر از ما، چون دارند هر روز دارند در کف جامعه لمس می‌کنند و زندگی می‌کنند این شرایط را، کارگران الآن می‌داند کارفرمایش دم عیدی برای افزایش حقوق چه حرف‌هایی می‌زند، همه اینها مستند موجود است و زمان پرداخت‌ها هم همه اینها موجود هستند.
سوال: آقای نجفی‌منش شما فکر می‌کنید که اگر قیمت‌گذاری خودرو نباشد صفر تا صد قیمت‌گذاری دست خودروساز باشد، چه اتفاق مثبتی برای خودروساز، چه اتفاق مثبتی برای مردم به زعم شما خواهد افتاد؟
نجفی‌منش: برای مردم قیمت‌های بازار می‌آید پایین کما این که در دهه ۷۰ هم این اتفاق افتاد یعنی قیمت خودرویی که الآن ۹۶۰ تومان است می‌شود ۷۰۰ تومان، قیمت برای مردم می‌آید پایین، خودروساز هم ضرر و زیان نخواهد کرد و می‌تواند کارش را توسعه اش را برنامه اش را انجام دهد و همه و به خصوص بخش سهامداری که دارد ما الآن بخش زیادی از این سهام خودروساز را اوراق عدالت کردیم، سهام عدالت کردیم و دادیم دست مردم، هیچی گیر آنها نمی‌آید و آن را هم انجام بدهیم که مردم این چیز را داشته باشند که می‌آیند وارد کار می‌شوند و سرمایه‌گذاری می‌کنند می‌توانند سودش را ببرند.
سوال: و به این معتقد نیستند که بازار خودرو بازار انحصاری است الآن؟
نجفی‌منش: الآن به هیچ وجه بنده اعتقاد ندارم چرا، چون الآن حجم فروش خودروساز خصوصی ما ۵۴ درصد حجم بازار است و این دیگر اسمش چیز نیست حالا باید برود روی، آن موقع که می‌گفتند انحصاری ۹۰ درصد ۹۵ درصد دست این دو تا خودروساز بود ولی الآن که نیست و الآن رقابت است که کار را تعیین می‌کند ضمن این که واردات هم آزاد است، ضمن این که واردات دست دوم هم آزاد است و در این بازاری که انحصاری است اجازه ورود بازیگر جدید را نمی‌دهند و، اما در صورتی که در خودرو یک چنینی اتفاقی نمی‌افتد، یادمان هم باشد که اگر ما فرض را بر این بگذاریم که اصلاً خودرو تولید نکنند خیلی‌ها می‌آیند این حرف را می‌زنند ما باید هر چه نفت می‌فروشیم خودرو وارد کنیم بدهیم به دست مردم یعنی ۳۰ میلیارد دلار ما ارز می‌خریم برای واردات خودرو در صورتی که الآن برای یک میلیون خودرو با دو میلیارد دلار داریم این کار را انجام می‌دهیم.
سوال: آقای حسنلوئی شما فکر می‌کنید که اگر دولت از قیمت‌گذاری خارج شود و نباشد چه آسیبی برای مردم خواهد داشت یا تولید کننده و فکر می‌کنید تا چه زمانی باید این قیمت‌گذاری ادامه دار باشد؟
محمدی حسنلوئی : آسیب اول اینجا اتفاق می‌افتد یعنی قیمت‌گذاری انجام نشود یعنی ۵ درصد زیر قیمت بازار فروخته شود یعنی در حال حاضر قیمت چیزی که به دست مردم می‌رسد می‌رود بالاتر و تعداد تقاضا‌های واقعی خارج می‌شود آنهایی که سرمایه دار هستند و تقاضای سفته بازی دارند می‌توانند یعنی آن که فقط توانایی اش را دارد می‌ماند و تعداد درخواست هم می‌آیید پایین، تولید کننده ضرر می‌کند، چون تعداد فروش خودرویش می‌آید پایین، قیمت‌گذاری باید نظارت دولت وجود داشته باشد تا زمانی که بازار از انحصار کامل خارج شود و رقابت جوری باشد که بتوانیم در مورد رقابت و غیر انحصاری صحبت کنیم. این که واردات انجام می‌شود عملاً مردم نتیجه اش را ندیدند، این که واردات شده یعنی همین خودروساز یعنی این دو تا رفتند وارد کردند خودشان، یعنی خودروساز باید ممنوع شود وارداتش، چرا باید وارد کند خودش وقتی که دارد تولید می‌کنند، ممنوع شود یعنی منافعی نداشته باشد و عملاً اتفاق بیافتد، واردات خودرو ما خودروی ارزان قیمت وارد نشده است ثبت سفارش هم نشده، خودروهای قیمت پایین مثلاً کشور‌های مختلف که وجود دارد انجام نشده یعنی یک تعداد خودروهای خاص که خود خودروساز وارد کرده است، این فروش زیر حاشیه بازار یا در حاشیه بازار به خود تولید کننده در درجه اول و به مردم آسیب شدیدی وارد خواهد کرد.
سوال: یک اشاره‌ای هم داشتند در خصوص
نجفی‌منش:۱۰ سال از سال ۷۲ تا ۸۴ دوازده سال قیمت‌گذاری همین روش بود هم قیمت خودرو ثابت بود، گرافی‌اش را من دارم، هم قیمت خودرو ثابت بود هم مردم منتفی شدند هم خودروساز، این چیزی نیست که ما در تئوری بگوییم در عمل، در دهه ۷۰ ما اینجا انجام دادیم نتیجه‌اش را هم دیدیم.
سوال: آقای نجفی‌منش جمع‌بندی بفرمایید؟
نجفی‌منش:اولاً تشکر می‌کنم از برنامه خوبی که گذاشتید و چالشی بود، اما خیلی در فضای گفتمان خوبی بوده است و اگر بنده هم یک موقع تند رفتم عذرخواهی می‌کنم از آقای دکتر و مجموعه. واقعیت قضیه ما به خاطر منفعت ایران، به خاطر آن هویت ملی مان، صنعت خودرو اولین صنعتی بود که آقای اوباما و بعد هم ترامپ آمدند این را تحریم کردند، چرا این صنعت را تحریم کردند؟ چون می‌دانستند این صنعت اساسی برای کشور است و ما نباید به آن برسیم. ما باید سعی کنیم با خصوصی سازی با رفع و نظارت دولت در مورد بهبود کیفیت، در مورد کاهش آلایندگی، در مورد کاهش مصرف سوخت و ... ان‌شاءالله بتوانیم حرکت‌های بسیار خوبی را در پیش داشته باشیم و ما توانا هستیم همین الآن هم در مورد خودروهای برقی هم داریم این کار را انجام می‌دهیم که این توانایی را به منصه ظهور مردم عزیز برسانیم.
سوال: آقای حسنلوئی جمع‌بندی بفرمایید؟
محمدی حسنلوئی : این برنامه هدفش این است که در آستانه انتخابات بعضی از موضوعات شفاف شود. من توصیه ام این است که نمایندگان آتی مجلس است که وقتی که آمدند وقت خودشان را صرف نوشتن قانون، سند و اسمش را هر چیزی که بگذاریم نکنند، ما مخالف تولید نیستیم، موافق بیکار شدن کارگران نیستیم، این که ارزبری اگر تولید نکنیم ارزبری می‌شود همین حالا هم دارد ارزبری می‌شود یک زمانی می‌گفتیم ۹۶ درصد ساخت داخل داریم عمق ساخت داخل است که عملاً هم دیدیم این اتفاق نیفتاد خود قطعه ساز و خود تولید کننده خودروساز ما هم وارد کننده و ارزبری داشتند ولی الآن بیاییم به جای این که تمرکز کنیم روی قیمت‌گذاری و پیش زمینه‌های آن را یعنی اصلاح صنعت خودرو را شروع کنیم و این مواردی که حداقل بسیار تکرار شده، سهامداری دولت و تصدی گری دولت را حذف کنیم و بعداً بروم مراحل بعدی را انجام دهیم
.
نجفی‌منش:من با این کلام شما کاملاً موافق هستم و اگر این نتیجه را بتوانیم به جامعه منتقل کنیم بنده سپاسگزاری می‌کنم از برنامه امروز.
سوال: یک نکته‌ای را درخصوص ارزبری گفتم، گفتم الآن میانگین ۲ هزار دلار یعنی عددش از نظر شما عدد پایینی است؟
نجفی‌منش: بله برای خودرو‌هایی که الآن دارند خودروسازان تولید می‌کنند ۲ هزار دلار ارزبری تولید داخل است اگر بسازد سی کی دی است یعنی قطعات منفصله باید شود بین ۸ تا ۱۰ هزار دلار است، اگر بسازد خودروی کامل باید شود بین ۱۰ تا ۱۵ هزار دلار است بستگی به نوع خودرو دارد.
سوال: پس یعنی می‌فرمایید عدد، عدد زیادی که اشاره می‌کنند نیست، درست است؟
محمدی حسنلوئی : یعنی به ازای هر خودرو ۲ هزار دلار، یک میلیون خودرو می‌شود ۲ میلیارد دلار
نجفی‌منش: نصف پول موبایل که وارد کشور می‌شود.
محمدی حسنلوئی : یعنی آن طرف هم برای واردات ارزی که می‌خواستیم هم تقریباً یک چنین عددی است.
سوال: یعنی اگر وارد نکنیم اگر تولید نکنیم باید سالانه ۳۰ میلیارد دلار بگذاریم برای وارداتشان؟
محمدی حسنلوئی : چه خودرویی وارد کنیم خودروی ۸ هزار دلاری و ۱۰ هزار دلاری با نرخ سود بازرگانی صفر وارد کنیم که این عدد‌ها نمی‌شود.
نجفی‌منش: این درآمد دولت را نمی‌توانیم خیلی کاری کنیم ما حرفی نداریم، اما دولت درآمد می‌خواهد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: بالاتر نجفی منش خودرو قیمت گذاری هزار میلیارد تومان قیمت گذاری دستوری خدمات پس از فروش خودروساز های ما قیمت تمام شده ی قیمت گذاری دست قیمت گذاری خود میلیون معامله اتفاق می افتد میلیارد دلار میلیون تومان مابه التفاوت زیان انباشته نجفی منش انجام می دهد کار را انجام آید پایین برای واردات ایران خودرو تا خودروساز داشته باشیم خودروساز ها تولید کننده خودروساز ما انجام بدهید رود بالا بالا می رود قیمت خودرو صنعت خودرو الآن خودرو هیئت مدیره انجام گرفت قیمت بازار وجود ندارد یک نکته ای ضرر و زیان صد تا شرکت سال گذشته آقای دکتر برای مردم انجام شده کار انجام بخش خصوصی خودرو ساز اعلام شده هزار دلار ۶ میلیون یک تعداد تصدی گری یک تومان قطعه ساز ما خودرو اگر دولت تا خودرو ۱ میلیون اعلام شد ۷ میلیون انجام شد شود یعنی چه اتفاق مجموعه ی خودرو ها ۲۰۰ هزار دست مردم ما داریم ۱۰ درصد یک شرکت ی بازار ی خودرو ی رقابت آن موقع شرکت ها ۲۰ درصد ما الآن قیمت ها ما خیلی صد قیمت عرض کنم سه ماه پنج شش ساز ها ۸ درصد شش ماه یک سال ۲ هزار ۸ هزار چه کار ساز ما ۵ درصد یک بخش ی خودش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۳۳۰۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مطالبه لوازم‌خانگی و خودروی کیفی ارزان بر زمین مانده است
مسئولان اصرار دارند به جای لباسشویی ۱۵ میلیون تومانی که کیفیت بسیار بالایی دارد در داخل کشور شبیه آن را با ۲۵میلیون تومان به مردم بفروشند و تازه برای صادرات آن هم برنامه‌ریزی کنند! - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، شاید مقایسه دو صنعت لوازم خانگی و خودرو به مذاق تولیدکنندگان لوازم خانگی خوش نیاید، اما هر چه می‌گذرد به عمق فاجعه تولید داخلی این دو کالا (لوازم خانگی برقی و خودرو) پی می‌بریم. کالایی که فناوری آن وارداتی است، با کیفیت بسیار پایین مونتاژ می‌کنیم، اما قیمت آن از قیمت جهانی آن کالا بالاتر است. این اتفاق در فضای انحصاری که در این سال‌ها در کشور حاکم است، برای لوازم خانگی و خودرو به وقوع پیوسته است. اکنون بعد از پنج دهه دولت و مجلس با تصویب قانون به دنبال واردات خودروی اقتصادی هستند تا رضایت مردم را جلب کنند، اما کارشناسان معتقدند باید مانع تکرار این تجربه برای صنعت لوازم خانگی شوند چراکه مردم ما محکوم به خرید لوازم خانگی گران‌تر نیستند، چون تولیدکنندگان با واردات قطعات و مونتاژ آنها می‌خواهند ژست تولید ملی بگیرند.
داستان قیمت بالای خودرو، پایین‌بودن کیفیت آن و مقایسه‌اش با برند‌های کیفی و ارزان خارجی در کشور‌های همسایه همواره نقل محافل است. به عنوان مثال در کشورمان خودروی ال 90 با سال ساخت 1397، 870 میلیون تومان و نیسان آلتیما 2020 در دوبی 14هزار دلار (850میلیون تومان) است. اینکه چرا در این سال‌ها خودرو گران، بی‌کیفیت و مونتاژی به مردم تحمیل شده، موضوعی است نخ‌نما و تکراری که هر شهروند ایرانی از آن خبر دارد، اما نکته تلخ ماجرا این است که همین داستان نیز برای صنعت لوازم خانگی ایرانی در حال تکرار است و هیچ دولتمردی به ادامه این روند و تضییع حقوق مصرف‌کننده واکنشی نشان نمی‌دهد. شاید خرید خودرو برای هر خانواده ایرانی کالای ضروری نباشد، اما خرید لوازم خانگی برقی مانند یخچال، لباسشویی، اجاق‌گاز و تلویزیون جزو ضروری‌ترین کالای مورد نیاز در یک خانواده است که باید هم قیمت مناسبی داشته باشد و هم اینکه از کیفیت مطلوبی برخوردار باشد. آنچه در پنج سال اخیر برای این صنعت رقم زده‌اند، چیزی جز نادیده‌گرفتن حقوق مصرف‌کننده نبوده است.
به عنوان مثال به گزارش دنیای لوازم خانگی، قیمت یخچال فریزر سایدبایساید ساخت ایران 64میلیون (4هزارو 400 درهم) و 89میلیون تومان (6هزار درهم) است که قیمت‌ها برحسب نوع برند متغیر است، اما همین یخچال سایدبایساید در کشور امارات (با در نظر گرفتن نرخ درهم حدود 15هزار تومان)، برند بوش و زیمنس تولید آلمان کمتر از 5هزار درهم به فروش می‌رسد. همچنین گزارش خبرگزاری تسنیم که در اردیبهشت سال گذشته قیمت این کالا‌ها را در ایران و امارات مقایسه کرده بود، حاکی است قیمت ماشین لباسشویی هفت‌کیلویی سامسونگ در ایران 28میلیون تومان و در امارات 16میلیون تومان (محاسبه قیمت‌ها در امارات با درهم 14هزار تومان) بود. همین ماشین لباسشویی با نشان داخلی بین 19 تا 30میلیون تومان فروخته می‌شد. علاوه بر این ماشین لباسشویی هشت‌کیلویی ال‌جی در امارات 19میلیون تومان و ایران 35میلیون تومان فروخته می‌شد. همچنین یخچال سایدبایساید سامسونگ در امارات 51میلیون تومان و در ایران 101میلیون تومان عرضه می‌شد. نشان ال‌جی این یخچال‌ها نیز در امارات 63میلیون تومان و در ایران 121میلیون تومان فروخته می‌شد. این مقایسه قیمت‌ها در حالی است که لوازم خانگی سامسونگ و ال‌جی موجود در بازار ایران قاچاق است و هیچ حقوق گمرکی به دولت پرداخت نمی‌شود.
کالا‌های ایرانی قابل رقابت با خارجی‌ها نیستند
نایب رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم‌خانگی با تأکید بر اینکه انحصار و مونتاژکاری با کمترین کیفیت ممکن، صنعت لوازم خانگی را ارتقا نمی‌دهد، در گفتگو با نبض‌صنعت می‌گوید: واقعیت این است که ما واردکننده تکنولوژی هستیم و قطعات را با توجه به آن مونتاژ می‌کنیم و جالب اینکه می‌خواهیم همان محصولات را صادر کنیم، بنابراین باید ببینیم کالای مونتاژشده ما در بازار داخلی تا چه میزان مورد استقبال قرار می‌گیرد تا در مرحله بعد انتظار داشته باشیم کشور‌های خارجی، کالای ما را به سایر برند‌ها ترجیح دهند.
محمدحسین اسلامیان می‌افزاید: ما امروز لباسشویی‌ای را که تکنولوژی آن وارداتی است، با کیفیت به مراتب پایین‌تری از نمونه اصلی مونتاژ می‌کنیم، اما قیمت آن از قیمت جهانی کالای مورد نظر بالاتر است. امروزه قیمت لباسشویی‌ای که بالاترین سطح جهانی را از نظر کیفی دارد و در بسیاری از کشور‌های دنیا از آن استقبال می‌شود، 200دلار است، در حالی که لباسشویی‌های ایرانی با کیفیت به مراتب پایین‌تر، کمتر از 20میلیون تومان به مردم فروخته نمی‌شود.
وی تأکید می‌کند: تهیه زیرساخت‌ها از سوی دولت مسئله دوم است و مسئله اول این است که چگونه تکنولوژی وارداتی را دوباره صادر می‌کنیم. امروزه تنها به معدود کشور‌هایی می‌توانیم محصولاتی همچون لباسشویی را صادر کنیم که بعد مسافتی بالایی از کشور اصلی دارند یا مانند لباسشویی دوقلو و کولرآبی صرفه اقتصادی برای ایجاد خط تولید آنها وجود ندارد.
نایب‌رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم‌خانگی تصریح می‌کند: مشتری در هر صورت نیاز خود را به صورت واردات غیرقانونی با برند اصلی وارداتی تأمین می‌کند، اما مسئولان اصرار دارند به جای این لباسشویی 15میلیون تومانی که کیفیت بسیار بالایی دارد، در داخل کشور شبیه آن را با 25میلیون تومان به مردم بفروشند و تازه برای صادرات آن هم برنامه‌ریزی کنند. طبیعی است وقتی در یک کشور، برند ایرانی را با کیفیت پایین‌تر و قیمت دوبرابری در کنار برند کره‌ای و آلمانی قرار دهیم، موفق نمی‌شویم.
گلایه از وضعیت تولید لوازم خانگی و خودرو در بهمن 1400
بهمن سال 1400 رهبر حکیم انقلاب در دیدار با جمعی از تولیدکنندگان، گلایه‌هایی را در مورد وضعیت کیفیت و قیمت برخی محصولات داخلی از جمله لوازم خانگی و خودرو فرمودند. نکته قابل تأمل در سخنان ایشان اشاره مصداقی به نزول کیفیت در تولید برخی محصولات داخلی بود. بنا به تأکید رهبری «حمایت‌های عملی و تبلیغاتی از تولید داخلی باید به ارتقای کیفیت محصولات و همچنین ارتقای فناوری منجر شود، اما متأسفانه در برخی صنایع به ویژه در صنعت خودرو به موضوع کیفیت توجه نمی‌شود و مردم نیز بحق به آنها اعتراض دارند. اگر با وجود فضای حمایتی از تولید داخل، به جای ارتقای کیفیت، قیمت‌ها افزایش یابد، مسئله بدی است، زیرا نتیجه همه حمایت‌های دولتی، بانکی و جلوگیری از رقابت‌های خارجی، عملاً به بالا رفتن قیمت منجر شده است.» رهبر معظم انقلاب با گلایه از برخی تولیدکنندگان داخلی لوازم خانگی فرمودند: «با وجود حمایت‌هایی که از این تولیدکنندگان شد، اما گفته می‌شود برخی محصولات آنها تا دو برابر افزایش قیمت داشته که نباید اینگونه باشد.»
از منویات رهبر معظم انقلاب دوسال‌وچهار ماه می‌گذرد. در این مدت لوازم خانگی که کمترین تلاش را در داخلی‌سازی قطعات داشته‌اند، به مونتاژکاری و واردات قطعات مشغولند و به بهانه افزایش نرخ ارز و دستمزد کارگر قیمت را ماهانه یا فصلی گران می‌کنند. خودروسان نیز در این مدت با ده‌ها ترفند و راه‌اندازی سامانه یکپارچه و واردات خودروی اقتصادی قیمت‌ها را گران کرده‌اند و همچنان مشتریان از کیفیت پایین و بالابودن قیمت آن ناراضی هستند. خبر‌های رسیده به «جوان» نیز حاکی است هر دو صنعت در انتظار دریافت مجوز افزایش قیمت هستند و عرضه خود را به شدت کاهش داده و قطره‌چکانی کرده‌اند. افکار عمومی همچنان انتظار دارند روزی برسد این دو کالای گران، ارزان و در فضای رقابتی در اختیار مصرف‌کننده قرار گیرند، نه اینکه با شعار تولید داخل قیمت را نجومی گران کنند.
منبع: جوان
انتهای پیام/
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند